Hutspot en gehaktballen in Guatemala!

Lieve allemaal, hierbij weer een nieuw verhaal vanuit het fijne Guatemala.
De tijd is nog steeds aan het vliegen want inmiddels zit de helft van mijn tijd in Xela er alweer op. Aangezien ik tussendoor nog een klein reisje maak en in mijn allerlaatste week niet meer werk gaan de werkweken in rap tempo voorbij. Er moet dus al nagedacht worden over het afscheid en laat ik nou net een grote hekel hebben aan het woord afscheid... Ik parkeer het woord afscheid gewoon even en maak nog meer plaats voor het woord genieten!

De afgelopen 2 weken heb ik weer een hoop beleefd. Ik heb kennis mogen maken met de medische kant van Guatemala omdat mijn lichaam stoer wilde doen. De details zal ik jullie besparen en na een weekje rustig aan te hebben gedaan, te zijn onderzocht door dokteren met ware gereedschapskisten en flink wat pillen te hebben geslikt ben ik weer fit, kan ik weer genieten en maak ik weer grapjes! Een huidallergie begon daarna ook nog even te pesten maar mij krijgen ze niet klein. I'm a strongggg woman!

Bij Matigol hebben wij er onlangs voor gezorgd dat het basketbalveld weer mooie lijnen heeft. Flink wat verf hebben wij op de betonvloer gekladderd met de felle zon in ons gezicht. Het resultaat is mooi en iedereen is blij. Ook zijn ze bij Matigol erg blij omdat nieuw sportmateriaal is gekocht van het sponsorgeld (nogmaals; superbedankt voor jullie bijdrage vrienden, collega's en familie)!!! Doordat er, bijvoorbeeld, nieuwe basketballen zijn gekocht kunnen een aantal oude ballen naar fanatieke meiden zodat zij in hun vrije tijd lekker kunnen basketballen.
Vorige week waren er examens op de school. Raksha en ik hebben een examen Engels gemaakt wat aardig goed is gemaakt door de kids. We zijn trots want ze leren dus echt het een en ander al was het soms ook hard lachen om te zien hoe ze sommige woorden in het Engels schreven. Inmiddels zingen ze ook al fanatiek 'hoofd, schouders, knie en teen' in het Engels. Bij het vak sport heb ik ook examens afgenomen. De jongere kinderen moesten bijvoorbeeld een parcours afleggen waarbij zij beoordeeld werden op hun evenwicht, snelheid, behendigheid en het maken van een koprol. Op de voetbaljongens konden we ook erg trots zijn aangezien zij een andere school, die op bezoek kwam, met 6-1 hebben ingemaakt!

Het werk bij Fundal verloopt ook nog steeds goed. Vorige week was er een nieuw meisje (Cristina). Ik gok dat ze een jaar of 11 oud is en het leek alsof zij de afgelopen jaren zichzelf niet heeft kunnen ontwikkelen. Alles wat ze zag en voelde oogde nieuw voor haar. Alsof er een wereld voor haar openging. Heel bijzonder om te zien. Bij Fundal zit ze goed op haar plek want ik denk dat ze haar daar een hoop kunnen leren! Touwtrekken was ook geweldig met een grote groep beperkte kids. Iedereen kon meedoen en het was echt een klein feestje! Genieten dus! De moeders zijn ook blij met ons en hebben inmiddels fotolijstjes en flessen gepimpt, hulpstokjes gemaakt voor de vingerpoppetjes die ik had meegenomen uit Nederland en Engelse les gevolgd.

Mijn vrije tijd probeer ik ook zo goed mogelijk te benutten. Samen met Lennard en Pyppo heb ik een wandeling gemaakt naar het uitzichtpunt over Xela. Het was een fijne middag met bijzondere gesprekken waar ik nog vaak aan terug zal denken! Ook heb ik een chocoladeworkshop bijgewoond, gaaf om te zien hoe dat gemaakt wordt hier in Xela. Chocolade wordt hier veel gemaakt en zorgt dus ook voor wat werkgelegenheid! Uiteraard heb ik ook het een en ander geproefd, zeer vervelend... Pool & Beer (dé bar in Xela) heb ik ook wat vaker van binnen gezien! Nog steeds hanteer ik mijn eigen danspasjes en laat ik het salsa dansen aan anderen over. Tot grote ergernis van de Guatamalteekse mannen die toch wel heel graag met mij willen dansen. Helaas, dikke doei! :)

Afgelopen weekend ben ik met Tessa en Marjolein (2 Utrechtse studenten Antropologie die hier onderzoek doen naar vrijwilligerswerk) voor 2 dagen naar Lake Atitlan geweest. Een taxi, gevolgd door 3 verschillende chickenbussen brachten ons in ongeveer 2,5 uur, op een achtbaanachtige manier, naar het toeristische dorpje Panajachel. Wat ik niet wist is dat het een waar shop paradise zou zijn. Ik vond het leuk om op een nieuwe plek te zijn en genoot van de omgeving! Ik hoop in april nog terug te kunnen gaan zodat ik een van de vele dorpjes rondom het meer kan bezoeken. De terugrit verliep ook goed al zat ik deze keer wat minder comfortabel. De chickenbus zat propvol en ik zat helemaal achterin; met mijn rechterbil op het rechterbankje waar 2 andere mensen zaten en met mijn linkerbil leunend op het linkerbankje waar 3 vervelende gasten zaten. Tot 3 keer toe bijna een hartaanval omdat de deur achter mij toch wel veel geluid maakte en naar mijn idee half openstond. Een bijzondere ervaring waarbij een kruiwagen die op het dak hoorde te liggen ook nog eens langs het raam voorbij schoof... Maarrrrr, samen met mijn reispilletjes heb ik de rit goed doorstaan!

De presentaties van Maya priester Willy zijn inmiddels ook afgelopen. Keer op keer waren het interessante bijeenkomsten waarbij is gesproken over de Maya cultuur maar ook over jongeren die niet aan het werk kunnen komen in Guatemala, de vele alcoholverslaafden en geweld. Het ene verhaal blijft net wat langer hangen dan het andere verhaal. Mede omdat sommige verhalen nogal heftig waren (waardoor het watje Chris zichzelf nog banger ging maken) ben ik ook wel blij dat het nu afgelopen is. Willy heeft mij geïnspireerd maar heeft mij ook in laten zien dat Guatemala toch echt een ontwikkelingsland is. Genoeg stof om over na te denken de aankomende tijd! Om Willy te bedanken hebben wij, bij hem thuis, een Nederlandse maaltijd gekookt: hutspot met gehaktballen op een Maya fornuis! Het was een groot succes!

Afgelopen maandag is voetbalmattie Floor aangekomen in Xela. Floor gaat 2,5 maand door Centraal Amerika reizen en kon Xela natuurlijk niet overslaan. Ik heb Floor ondergebracht bij mijn oude gastgezin en laat haar op diverse manieren kennis maken met deze leuke stad. Het is heel cool dat ik Xela, wat voor mij inmiddels een vertrouwde plek is, kan showen aan iemand die uit mijn eigen, vertrouwde, Nederlandse omgeving komt! Floor bracht ook nog heerlijke dropfruitduo's mee en een lieve brief met fijne woorden van Daan! De dropjes waren binnen 24 uur op en de brief heb ik inmiddels ook al meerdere keren gelezen! :)

Aankomende zondag ga ik op reis met Tessa en Marjolein. We gaan een week de hort op en zullen een bezoekje brengen aan Semuc Champey, Rio Dulce en Livingston. Google het maar eens, daar wordt je vast vrolijk van! Na het weekje reizen staan er nog 3 werkweken te wachten. Het woordje afscheid zal dan toch vaker in mijn hoofd rondspoken ben ik bang...

Gaat in Nederland ook alles goed? Nijmegen maakt zich klaar voor het kampioensfeest van NEC hoorde ik, leuk! Nou lieve mensen, ik ga er weer vandoor!
Leuk dat jullie nog steeds met mij meereizen via deze weblog. Nog 5 weken.. Vanaf 1 mei kunnen we weer in real life genieten met & van elkaar in ons kikkerlandje!

Liefs, XChris